ترنس ها چرا به وجود می آیند | بدن ترنس ها چگونه است؟
ترنس ها در سال های اخیر بیشتر خود را به دنیای پیرامون معرفی کرده‌اند. در بسیاری از کشورها آن‌ها را به رسمیت شناخته و حمایت های درمانی و اجتماعی نیز صورت می‌گیرد. اما همچنان خیلی از جوانان و نوجوانان و حتی خانواده هایشان اطلاعات کافی در این باره ندارند. پس همچنان تنش ها و اضطراب های زیادی می تواند برای ترنس ها و خانواده های آن ها پیش بیاید. در این زمان نقش روانشناسان و درمانگران حوزه سلامت روان کلیدی است. شما نیز اگر در این باره با فرزندان و خانواده خود دچار اختلافاتی شده اید هر چه زودتر برای دریافت خدمات مشاوره خانواده کلیک کنید.
ترنس ها
صفات جنسیتی معمولا مثل یک طیف هستند و در هر دو جنس صفات مردانگی و زنانگی وجود دارد اما با شدت مختلفی بروز می‌یابد. معمولا کودکان تا سن 3 تا 4 سالگی هویت جنسی خود را باز می یابند و نقش جنسی خود را به عنوان یک دختر یا پسر می پذیرند.
اما این رویه در مورد ترنس ها متفاوت است. آن ها در دوران بلوغ دچار چالش‌های زیادی در ارتباط با هویت و خانواده شان می‌شوند. این دوگانگی و بلاتکلیفی معمولا با ارزش های جامعه و خانواده ها سازگاری ندارد. بنابراین برای پیدا کردن هویت فردی و جنسی و حتی پذیرفته شدن نزد دیگران باید تلاش مضاعفی بکنند.
در این باره پیشنهاد می شود که از خدمات مشاوره جنسی استفاده نمایید.
نشانه های ترنس ها
ترنس یک گرایش جنسی نیست بلکه این افراد به طور کلی به دنبال تغییر جنسیت خود هستند. اگر فرد موفق به عمل تغییر جنسی شود که مسیر ساده تری پیش رو دارد. اما اگر با موانعی روبرو شود از لحاظ روانی ممکن است بحران‌های بزرگی را تجربه کند.
نشانه های ترنس ها در کودکی
در کودکی به اسباب بازی ها و وسایل جنس مخالف بیشتر علاقه نشان می دهند. درمدسه نمی‌توانند با همکلاسی های خود سازگار شوند. با همسالان و دوستان خود از لحاظ رفتاری و فکری هماهنگی ندارند، در مورد جنس مخالف به کنجکاوی می پردازند و در بازی هایشان اغلب نقش جنس مخالف را به خود می‌گیرند.
ترنس ها در دوران بلوغ
ترنس ها با گذر از کودکی به فعالیت ها و رفتارهای جنس مخالف خود علاقه‌مندتر هستند؛ پس مثل آن‌ها لباس میپوشند، مدل مو و حتی سبک زندگی خود را با آن‌ها تطبیق می‌دهند. معمولا دوستان بیشتری از جنس مخالف دارند و به کتابها و فیلم هایی که دراین زمینه ساخته می‌شوند بیشتر علاقه نشان می‌دهند.
درسن بلوغ نیز ممکن است صفات ثانویه جنسی را زودتر یا دیرتر از موعد تجربه کنند. از حرف زدن در مورد جنسیت خود احساس راحتی نمیکنند.
آیا ترنس ها در دسته اختلالات روانی جای می گیرند؟
طبق راهنمای تشخیصی و آماری روانشناسان (DSM5) ترنس یک اختلال روانی یا جسمانی محسوب نمی‌شود. بلکه یک آشفتگی جنسی است که به خاطر کمبود اطلاع رسانی وفرهنگ سازی، فرد را دچار مشکلات زیادی میکند. معمولا روحیات حساسی دارند و استرس زیادی را تحمل میکنند.
ترنس ها بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند و آمار خودکشی در آن‌ها بالاست. هنوز علت پدیدایی این وضعیت به طور دقیق مشخص نیست. اما عوامل زیادی در شکل گیری هویت جنسی افراد تاثیر دارد. احتمالا هیچ تست مشخصی برای تعیین جنسیت روانی شما به عنوان یک دختر یا پسر هنگام تولد وجود ندارد. حتی گاهی ممکن است افراد مبدل پوش با افراد ترنس اشتباه گرفته شوند. گاه مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز منجر به بروز نشانه های ترنسکشوال ها می‌شود. تشخیص این وضعیت تنها توسط متخصصان مجرب حوزه سلامت روان امکان پذیر است.
ویژگی های جسمانی بدن ترنس ها چگونه است؟
هر نوزادی با ویژگی های جسمی دختر یا پسر به دنیا می‌آید. این ویژگی های جسمانی بعد از بلوغ تظاهرات ثانویه داشته و دختر و پسر را قادر به فعالیت جنسی و باروری می کند. بدن ترنس ها هیچ گونه تفاوتی با سایر افراد جامعه ندارد. در واقع ترنسی که دارای جسم مردانه است، تمام تظاهرات جنسی اولیه و ثانویه مردانه اعم از (نعوظ، تولید اسپرم، توانایی برقراری رابطه جنسی با خانم و…) را دارد. همچنین ترنسی که دارای جسمی زنانه است ماهانه عادت ماهانه شده و قادر به باروری نیز می‌باشد.
پس ترنس ها الزاما دارای مشکلات جسمی یا جنسی نیستند. آن ها در باور و هویت جنسی خود در مقابل بدنشان دچار تعارض می‌باشند.
علت به وجود آمدن ترنس ها
چرا افراد به فکر تغییر جنسیت خود می افتند؟در ابتدا باید بدانیم ترنس ها یک میل زود گذر نسبت به این موضوع ندارند و در تمام زندگی خود با این دوگانگی روبه رو بوده اند؛ با درمان هورمونی و جلسات مشاوره متعدد تصمیم به این موضوع گرفته اند و راجع به انتخاب خود مطمئن هستند. اما به هر حال ممکن است عناصر تربیتی خانواده یا جامعه موجب شکل گیری این تمایل شده باشد.
ژنتیک عامل مهم دیگری است که می تواند درجنسیت فرد تعیین کننده باشد. هنوز تحقیقات در مورد اختلال کروموزومی در این افراد چیزی را ثابت نکرده اند؛ اما مهم‌ترین عامل در به وجود آمدن ملال جنسیتی، قطعا هورمون هاست. جنسیت ما در رحم مادر توسط هورمون ها تعیین می شود؛ ممکن است بعد از هفته ششم بارداری که جنسیت مشخص شد ترشح هورمون ها همچنان ادامه داشته باشد و ساختار فیزیولوژیکی مغز را تغییر دهد. البته افراد ترنس اندام جنسی کاملا سالمی دارند که یا مردانه است یا زنانه. کسانی که با اندام جنسی دوگانه متولد می شوند؛ مجبور به عمل تغییر جنسیت هستند و این مساله ارتباطی با انتخاب آن ها ندارد.
ترنس زن
مردی که اندام جنسی مردانه، اما روحیات و علائق زنانه دارد و مثل زنان رفتار می کند؛ ترنس زن گویند. این فرد اگر عمل تغییر جنسیت را انجام دهد؛ به دلیل فقدان رحم، قادر به بارداری نیست.
ترنس مرد
ترنس مرد؛ زنی است با روحیات مردانه در کالبد یک مرد. ولی تمام تمایلات و گرایش های او،مردانه است. چنین فردی بعد از تغییر جنسیت قادر به بارور ساختن نیست.
ترنس در فرهنگ های مختلف
امروزه شاهد فرهنگ سازی بیشتری در این زمینه هستیم. اما هنوز در بسیاری از کشورها مثل افغانستان، پاکستان و سومالی، ملال جنسیتی جرم محسوب می شود و مجازات سختی برای ترنس در نظر می‌گیرند. درکشور ما نیز بعد از طی کردن مراحل قانونی فرد میتواند برای عمل تغییر جنسیت اقدام کند.
همچنین در بسیاری از کشورهای غربی عمل تغییر جنسیت به طور رایگان انجام می‌شود و حتی برای این افراد تشکل هایی وجود دارد که می توانند با افرادی مثل خود اشنا شوند و از خدمات این مکان ها استفاده کنند.
معمولا وقتی از این افراد حمایت صورت نمی‌گیرد و جامعه آن ها را طرد میکند؛ سودجویان به راحتی از این افراد به عنوان کارگران جنسی استفاده میکنند.
آیا راهی برای درمان ترنس ها وجود دارد؟
ترنس یک اختلال شخصیتی یا روانی نیست که بتوان آن را درمان کرد. پس به عنوان دوست، خانواده و حتی عضوی از جامعه برای فرد ترنس، راه های دیگری را برای حمایت از این افراد امتحان کنید. اگر در سن بلوغ چنین تمایلاتی احساس کردید و به فکر عمل تغییر جنسیت افتاده اید بهتر است به خوبی به عواقب آن فکر کنید و در مورد ان تحقیق کرده و با متخصصان روانشناسی مشورت نمایید. ملال جنسیتی روی جنبه های زندگی شما مثل پیدا کردن شغل، رفتن به سربازی، رابطه جنسی و همسر گزینی یا حتی انتخاب دوست تاثیر می‌گذارد.
برای درک بهتر ترنس مردی را تصور کنید که هر ماه عادت ماهیانه می شود! این یک موقعیت دشوار و ناراحت کننده برای اوست که می تواند سلامت روان او را تحت تاثیر قرار دهد. قبل یا بعد از عمل تغییر جنسیت، کمک گرفتن از یک روانشناس یا روانپزشک می تواند بهترین گزینه باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه جنسی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
سوالات متدوال
خیر به دلیل اینکه تظاهر جنسی انها با جنسیت شان مطابق نیست به اشتباه تصور می شود که انها دو جنسیتی هستند.
تا قبل ازعمل تغییر جنسیت عادت ماهیانه اتفاق می افتد اما بعد ازعمل به دلیل فقدان رحم و تخمدان انها پریود نمی شوند.
خیر. ترنس ملال جنسیتی محسوب می شود و این افراد از نظر روانی و جسمانی کاملا سالم هستند.
خیلی واضح توضیح دادید ممنونم آخه من یه دوستی دارم وقتی پریود میشد همش گریه می کرد می گفت چرا من باید پریود بشم خیلی صمیمی بودیم بهترین دوستم بود آخرش در سن ۲۹ سالگی پسر شد منم تو شوک موندم بعدها شنیدم برای همیشه رفتند آبادان
من ۱۷ سالمه و نزدیک به چهارساله که به این فکر افتادم… اوایل اینجوری بودم که دلم نمیخواست شوهر کنم ولی به این هم فکر نمیکردم که دلم بخواد شوهر کسی باشم چون از فکر کردن به این موضوع میترسیدم!
یکم که بزرگتر شدم شروع کردم لباسای پسرونه خریدن البته به زور و به صورت پنهانی چون از لباسای دخترونه ای که خانواده میخرید خوشم نمیومد و حتی به خاطرش گریه میکردم!!
نمیخواستم در مجلس های خانوادگی حاضر شوم چون از اینکه در جمع خانوما قرار میگرفتم عصبی میشدم و حتی قرار به رفتن مجلس های بزرگتر مثل عروسی… خجالت میکشیدم برم چون خانواده برام لباسای مجلسی دخترونه میگرفتن و هم از اینکه میخاستم در جمع خانوما باشم احساس بدی داشتم و حتی حس گناه میکردم و مدام سرم زیر بود تا کمتر نگاهم به خانوما بیفته…
حتی یک روز خودم اقدام به کوتاه کردن موهام کردم!!! و خانواده بابت این موضوع خیلی من رو اذیت کردن…
مدام بابت تیپ و لباس و نحوه حرف زدن و راه رفتن و حاضر نشدن در مهمونی ها من رو سرزنش میکردند و هنوزم این رفتار ادامه داره…
در مدرسه و میان دوستان مدام مورد تمسخر قرار میگیرم و چون از هدف هایم صحبت میکنم انها به من میخندند و این رفتارشون خیلی اذیت کنندس…
ایا میشه گفت من هم یک ترنس هستم؟؟
سلام و درود
بله این ها میتونه نشانه هایی بر ترنس بودن شما باشه. اما باز هم کافی نیست. چرا که این وضعیت میتونه ناشی از گمگشتگی در هویت جنسی و یا بیزاری از خود هم به وجود بیاد. برای تشخیص دقیق میتونید با روانشناسان مشاوره دریافت کنید.
من ۱۵ سالم هستش و از کلاس شیشم من دچار افسردگی شدم و هنوزم دچارش هستم اما هیچکس حتی نزدیکترین ادما های زندگیم هم نمیدونند و با نشان دادن اینکه اجتماعی هستم هیچکس نمیفهمد بخاطر همین من درباره ی چیزهایی که از نظر من مزخرف هستند که همجنس هایم درباره ی انها صحبت میکنند زیادی اطلاعات ندارم و بدم میاد
من از تابستون امسال شروع کردم به پوشیدن لباس های پسرونه و حتی طرز راه رفتنم…رفتارم…و خیلی چیزاهای دیگه شبیه پسرا شدم
و اینکه اگه بخوام رک باشم لصن از پسرا خوشم نمیاد و اینکه در اینده بخوام شوهر داشته باشم خیلی اذیتم میکند و بدم میاد و خودم رفتارم خیلی بیشتر اگه بخوام تو یه رابطه باشم شبیه شوهر هستش و این رو هم خیلی دوست دارم که شوهر یک خانم باشم و حتی خیلی بیشتر که نه کلا به دختر ها گرایش دارم ولی تا این سن با هیچ دخار یا پسری در رابطه نبودم
درباره ی این موضوع هم بجز تعدادی دوستانم با هیچکس صحبت نکردم
در خیلی از مقاله ها که میخواندم نوشته بودند که گرایش به همجنس خود در سنین بلوغ در بیشتر افراد موندگار نیست و فرد ممکن است فرد با بالا رفتن سنش دیگر به همجنس خود گرایش نداشته باشد
و درباره ی علایقم من در سن پایین تر با دختر ها بازی میکردم و چیزهای دخترونه زیاد داشتم اما در سن بلوغ از دختر بودن زیاد خوشم نیومد و علایقم عوض شد مخصوصا از امسال تصمیم گرفتم موهایم رو کوتاه کنم و بعد از کلی جروبحث با خانواده بالاخره موفق شدم که مواهیم رو کوتاه کنم و همینطوری کم کم هی موهایم را کوتاه کردم و به کارهای مردانه مثل مکانیکی…بادیگارد بودن…بنایی و کلا کارهای مردونه علاقه دارم و موقع هایی که پریود میشوم خیلی عصبانی و ناراحت میشوم و احساس میکنم که من نباید پریود بشوم
و در مدرسه درسته دوستای زیادی دارم اما احساسم یجوریه که در مدرسه ی دخترونه باشم اما همونطور که کفتم چون به چیزی که نیستم تظاهر میکنم هیچکس این موضوع رو نفهمیده
اما من دیگه به حدی تغیی کرده ام که همه بهم میگن که تو پسر مامانتی دختر نیستی
و حتی دوستانم میگویند که تو اگر ازدواج کنی شوهر میشی نه عروس
ایا اینها دلیل بر این هست که من ترتس هستم یا خیر؟
سلام و درود
در ابتدا دوران افسردگی همراه با شروع دوران بلوغ بسیار مساله ای رایج هست. این که در سن 15 سالگی از هویت جنسی خودتون راضی نیستید هم بسیار رایجه. خیلی از دخترها در این سنین به دلایل مختلفی از جنسیت خودشون راضی نیستند. دیگر به مانند دوران کودکی نمی توانید در هر موقعیت و مکانی قرار بگیرید. رفتارها و منش شما از نظر خانواده و اجتماع بیشتر محدود شده و حال نقش های زنانه هم در حال شکل گیری هست. برای مثال به ازدواج و نقش مادرانه و …. می اندیشید. تمامی اینها دست در دست هم داده تا تمایل بیشتری به هویت جنس مخالف پیدا کنید.
به طور کل این نشانه ها نمی توانند دلیل بر ترنس بودن شما باشند. برای تشخیص دقیق تر می توانید از مشاوره ها و ازمایشات لازم در این زمینه استفاده بکنید. در صورت تشخیص ترنس بودن اقدامات لازم برای انجام جراحی ها و سایر درمان ها امکان پذیر است.
سلام من ی پسر بچه چهار ساله میشناسم ک خیلی خیلی احساساتی و مدام ب اطرافیان ابراز احساس می‌کنه حتی میگه من دختر مامانمم! چهرش شبیه دختراس با این ک بچه ای معلوم میشه ک بیشتر شبیه دختراس تا پسرا و رفتارهای احساسی هم بروز میده امکان داره ترنس باشه در آینده؟
سلام این نشانه ها برای تشخیص ترنس بودن کافی نیست. خیلی از بچه ها در سنین پایین رفتارهایی نشان می دهند که از نظر جامعه جنسیتی شده است. در حالی که این تعاریفی است که نمی تواند وجود انسان رو به طور کامل توصیف کند.
توضیحات خیلی کامل و دقیق بود.چیزی که آدما از ما ترنس ها نمی‌دونن بهتره ندونن چون اونقدر درد روانی داره که خودشونو می‌کشن.خیلی ها فکر میکنن ما هم جنس باز یا مثلاً دختر نقشیم ولی واقعیت چیز دیگس.من ترنس زن هستم و درسته اندام مردانس تقریبا ولی پوشیدن لباس مردانه بدنم به خارش میفته و میسوزه و کلا حالم خیلی بده میشه حتی به حالت تهوع هم کشیده شده اما وقتی لباس زنونه می‌پوشم و رفتارم مطابق روح و روانم هست کاملا آروم و شاد هستم.ما ترنس ها مشکلمون این چیزاس.من دلیل اصلیشون گفتم.مارو با دختر نقش اشتباه نگیرید لطفاً.معنی واقعی ترنس:روح زن در جسم مرد یا برعکس روح مرد در جسم زن.برای من زن ترنس هستم رابطه با دختر و زن رابطه روحی و روانی برام آرامش داره ولی رابطه جنسی به شدت زننده و عجیب و زجر آوره.من فهمیدم که در واقع ترنس ها روح متفاوتی با جسمشون دارن.امیدوارم مارو درک کنید.
یک سوال اگر مردی آرایش کند اما آرایش جیغ یا پرنگ خیر مثلا آرایشی که وارم لب یا تینت داشته باشد به اضافه ی سایه چشم و گوش واره های دراز و یا کوچک به اضافه ی پیرسینگ ، این مرد ترنس هست یا خیر ؟!
سلام و درود بله میتواند این رفتارهای نشانه هایی از این مساله باشه اما باز نمیتوان فقط برای این اساس تشخیص رو صادر کرد.